Veel saunabedrijven wijzen erop dat je in hun saunacabines met je hele lichaam op de handdoek behoort te zitten of te liggen. Daar zijn meerdere goede redenen voor: je zweet in het hout van de bankjes laten sijpelen, is niet zo fris en hygiënisch als daar dan weer andere mensen op moeten gaan zitten. Tenslotte bevat je transpiraievocht afvalstoffen uit je lichaam. En dat zweet kan het hout aantasten. De logische conclusie is dat je voor gebruik in de cabines een flink formaat badlaken nodig hebt. En de meeste mensen hebben dat ook wel. Maar zo af en toe zie ik iemand die het niet helemaal heeft begrepen.
Ik herinner me een groot saunabedrijf waar ik voor het eerst eens nieuwsgierig kwam kijken. Daar was ik voor 45 cent binnengekomen: ik had meegedaan aan een sms-actie, en zo’n nietige entreeprijs was voor mij als goede hollander onweerstaanbaar.
Mijn eigen saunasetje had ik nog niet zo lang, maar ik was goed geïnstrueerd, en ik had dus geschikte spullen bij me. Ik had onder meer een badlaken van twee meter, waar ik me helemaal op uit kon strekken.
Ik herinner me dat ik op een hete dag in het voetbalseizoen de panoramasauna binnenging. Omdat veel andere mannen aan de tv in de bar gekluisterd waren, waren de meeste cabines vooral het domein van de dames, en dat was ook hier zo. Alleen maar dames, zelfs. En ik.
En na mij kwam er nog iemand binnen. Ook weer een dame. Een ruim bemeten dame zelfs. Ik zag niet meteen dat ze een badlaken bij zich had. En zuiver strikt genomen was dat ook niet zo. Ze had wél wat meegenomen, maar eerlijk gezegd kon ik het nauwelijks geloven toen ik het zag. Het was een handdoekje (iets anders dan een verkleinwoord kan ik er écht niet voor gebruiken) dat zó klein was dat ik het bij mij thuis nog niet aan logees zou geven – bij mij zijn de gastendoeken groter. Ze besteedde heel veel zorg aan het plaatsen van het handdoekje en daarna werd er zorgvuldig genavigeerd om zichzelf erop neer te laten. Logisch, want ze moest echt goed mikken om niet buiten het doekje terecht te komen. Toen ze eenmaal zat, slaakte ze een zucht van verlichting, zakte wat in elkaar en nam er haar gemak van.
Ik hield mijn gezicht in de plooi, maar inwendig moest ik lachen. Het was echt te koddig om het niet amusant te vinden, die dame met grote maat die heel zorgvuldig een minidoekje neerlegt en vervolgens heel goed moet oppassen om er niet naast te gaan zitten in plaats van erop. Er nét op, zou ik misschien moeten zeggen.
Nou ben ik echt niet iemand die overdreven trots is op het bezit van mooie spulletjes, of die nogal eens vindt dat hij iets heeft dat beter is dan het bezit van een ander. Maar bij deze gelegenheid lag ik met extra tevredenheid en voldoening te genieten op mijn lekker lange badlaken.
In Finland word je ook niet geacht in de sauna te liggen maar te zitten en als je t helemaal netjes wil doen leg je ook een servet onder je voeten maar dat is niet te doen gebruikelijk, ook heb je vaak maar 1 niveau banken dus dan is het vies worden van de banken nvt.
Als je in Finland in een cabine plaatsneemt pak je een servet van dik papier die uitgevouwen iets van 50x50cm meet en daar ga je op zitten voor de rest niks grote handdoek of badlaken, als je er dan weer uitgaat gooi je het servet in de afvalbak
Tjonge, gaat dat zo in Finland? Dan vangen ze niet al het zweet op (denk aan wat er van de benen en voeten afkomt), en maken ze bovendien liggen onmogelijk. Het is een idee, maar dan vind ik de Nederlandse aanpak beter!
Misschien vind jij dat om te glimlachen een te kleine handdoek in de sauna, ik vind het helemaal niks als mensen geen grote of twee handdoeken gebruiken. Vies eigenlijk.
Leuk verhaal wel! Dacht eigenlijk dat het om een supergrote sauna zou gaan dus was benieuwd.
Hoezo worden de banken niet vies als er maar 1 niveau is? Of gaat dat vooral om de vraag of je een servet on der je voeten legt?